شهید عباس دوران

من تصویری به آن صورت از پدر نداشتم که حالا در ذهنم باقی مانده باشد و در تمام این سال‌ها با خاطراتی که دیگران برایم تعریف می‌کردند، ‌پدری به نام عباس دوران را در ذهنم جان می‌بخشیدم. آن شجاعت‌ها و قهرمان بودنش و اینکه چون پدر یک قهرمان ملی هستند من هم با شخصیت یک قهرمان ملی زندگی کردم. همیشه به وجود پدرم افتخار کرده‌ام و خوشحالم که فرزند یک قهرمان هستم؛

 اینها بخشی از گفته‌های تنها فرزند عباس دوران است؛ خلبانی تیز پرواز که جان خود را فدای کشورش کرد.

تولد و تحصیلات

عباس دوران در ۲۰ مهر ۱۳۲۹ خورشیدی در محله سردزک در شیراز دیده به جهان گشود. پدرش محمد ابراهیم و مادرش ایران افراسیابی بودند. او دومین فرزند خانواده ای بود که هفت فرزند پسر و یک دختر داشت. عباس تحصیلات ابتدایی را در دبستان صدرا و در ادامه در دبیرستان سلطانی پشت سر گذاشت تا اینکه در ۱۳۴۸ خورشیدی مدرک دیپلم طبیعی خود را اخذ کرد.

آغاز فعالیت در نیروی هوایی

عباس دوران در همان زمان یعنی ۱۳۴۸ خورشیدی در مرکز فرماندهی آموزش هوایی شیراز استخدام شد و پس از یک سال به دانشکده خلبانی نیروی هوایی رفت و با پشت سرنهادن دوره مقدماتی پرواز در ایران در ۱۳۵۱ خورشیدی برای تکمیل دوره خلبانی خود عازم آمریکا شد.

آموزش خلبانی در آمریکا

وی به محض ورود به آمریکا در پایگاه لکلند دوره تکمیلی زبان انگلیسی خود را گذراند. بعد از آن برای آموختن خلبانی به پایگاه کلمبوس در ایالت می سی سی رفت و در آنجا توانست این دوره را با موفقیت سپری کند و پرواز با هواپیماهای بونانزا، تی. سی ۴۱ و تی. سی ۳۷ انجام دهد. البته در همین زمان هنگام تمرین های ورزشی از ناحیه پای چپ مصدوم شد و به مدت ۲ ماه از برنامه پروازی باز ماند اما این مصدومیت آنچنان وقفه ای در کار او ایجاد نکرد و به محض بهبودی آموزش خلبانی خود را ادامه داد و توانست مدرک خلبانی به دست آورد.

شهید عباس بابایی

بسم الله الرحمن الرحیم

شهید عباس بابایی در سال 1329 در شهرستان قزوین دیده به جهان گشود.دوره ابتدایی و متوسطه را در همان شهر به تحصیل پرداخت و در سال 1348 با این که در رشته ی پزشکی قبول شده بود به دانشکده خلبانی نیروی هوایی راه یافت و پس از گذراندن دوره ی آموزش مقدماتی برای تکمیل دوره به آمریکا اعزام شد.پس از پیروزی انقلاب اسلامی وی گذشته از انجام وظایف روز مره به عنوان سرپرست انجمن اسلامی پایگاه به پاسداری از دستاوردهای پر شکوه انقلاب اسلامی پرداخت.در مرداد ماه سال 1360 فرماندهی پایگاه هشتم شکاری بر عهده ی او گذاشته شد.او با روحیه شهادت طلبی صفحات نوین و زرینی در تاریخ دفاع مقدس و نیروی هوایی ارتش نگاشت و با بیش از 3000 ساعت پرواز با انواع هواپیماهای جنگنده قسمت اعظم وقت خود را در پرواز های عملیاتی و یا قرارگاه ها و جبهه های جنگ در غرب و جنوب کشور سپری کرد و تنها از سال 1364 تا هنگام شهادتش بیش از 60 ماموریت جنگی را با موفقیت کامل به انجام رسانید.سرلشکر بابایی به علت لیاقت و رشادت هایی که در دفاع از نظام سرکوبی و دفع تجاوزات دشمن از خود بروز داد در فروردین 1366 به درجه سرتیپی مفتخر گردید.سرتیپ بابایی صبح روز پانزدهم مردادماه همراه یکی از خلبانان نیروی هوایی«سرهنگ نادری» به منظور شناسایی و تعیین راه کار اجرای عملیات با یک فروند هواپیمای اف-5 از پایگاه هوایی تبریز به پرواز درآمد و وارد آسمان عراق شد.سرتیپ بابایی پس از انجام ماموریت به هنگام بازگشت در آسمان در خطوط مرزی هدف گلوله های تیربار ضد هوایی عراق قرار گرفت و از ناحیه ی سر مجروح و بلا فاصله به شهادت رسید.شهید عباس بابایی در هنگام شهادت 37 سال داشت.او در روز عید قربان به آرزوی بزرگ خویش یعنی شهادت نائل گردید و نام پرآوازه اش در تاریخ پر افتخار ایران جاودانه شد.از او یک فرزند دختر به نام سلما.و دو پسر به نام های حسین و محمد به یادگار مانده است

(برگرفته از کتاب ایران از آغاز تا عصر حاضر)

امام خمینی:خدا رحمت فرمایند شهید سعید مارا(شهید عباس بابایی)

امام خامنه ای:این شهید عزیزمان انسانی مومن و متقی و سربازی عاشق و فداکار بود و در طول این چند سالی که من ایشان را میشناختم همیشه بر همین خصوصیات ثابت و پابرجا بود.

از تمامی دوستانی که از وبلاگ بازدید میکنند تقاضا داریم در هر بخش نظر خود را جهت بهبود کار ما ارائهچند خط دل نوشته به یاد شهید عباس بابایی نوشتم که انرا از همین جا به این شهید بزرگوار تقدیم میکنم

امید است که یاد این عزیزان در دل ها جاوید بماند

شهیدانی چون عباس بابایی با پرواز بر دل بلند آسمان معرفتی چون نور حقیقت یافتند و بر چشم بلند اسمان کلمه ای را افریدند که بلندی اسمان را در خود گم کرد و مشق و چراغی بر راه ما شد مشقی که با هر بار خواندن ان از دل و جان درسهایی سراسر از ایمان گرفتیم 

 انان درس دفاع را به نسل انقلاب هدیه کردند 

 اری هدیه کردند به نسلی که شهیدان و خون شهیدان را گرامی تر از جان میدانند و به راه انان استوارند

 عباس جان،

 درس نور و ، روشنایی،

 ما فرزندان انقلابی هستیم که نور پروازت روشنگر راه شبهایمان خواهد بود نوری که هرگز بی فروغ نمی ماند و راهی که هرگز پایانی نخواهد داشت

عباس جان تو شوق پرواز را فهمیدی

 که با بالهای بلند اسمان بلند را به زیر پر گرفتی

راه شهادت را تو از سر گرفتی

ان زمان که اخرین پروازت سر گرفت

گوشه ی چشمت هزاران خورشید در بر گرفت

به اشک شوق چشمان اخرین پروازت

دریای شهادت نغمه ی خروش می نوازد 

راه ما راه امام حسین(ع) سرور و سالار شهیدان است راهی که هیچ گاه پایانی نخواهد داشت

ایمانت پریدی دهند.